φιλοσκιρτητής

ὁ, Μ

(για τους Σατύρους) αυτός που τού αρέσει να σκιρτά, να αναπηδά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + σκιρτητής (< σκιρτῶ)].